Auteur archief: Elly van Meel

Leesgroep jij+ik=wij op Mariënkroon 16 maart 20:00-21:30

Geplaatst op door

Nieuw: Leesgroep op Mariënkroon 16 maart 20:00-21:30
Jij+ik=wij start op 16 maart een leesgroep. In drie avonden lezen we het boek: “Weg van Liefde”, door Alain de Botton. Alleen een relatie verdiepend boek lezen is leuk. Maar nog leuker is het als je over het boek kunt praten met anderen. Zin om mee te lezen en in dialoog te gaan? Kom samen of alleen naar de Lichtzaal op Mariënkroon op donderdag 16 maart 2017. Om 19:45 staat de koffie klaar en om 20:00 starten we. Weg van liefde is een herkenbaar, verhelderend en hoopgevend verhaal over hoe een liefdesrelatie in de eenentwintigste eeuw kan standhouden en tot bloei kan komen. Lees thuis tot blz. 55. voor de 1e avond. info@relatiecursus.nu


Locatie: Lichtzaal Mariënkroon, Abdijlaan 14, Nieuwkuijk.
Datum: 16 maart, 20 april, 18 mei.
Tijd: 20:00- 21:30 uur.
Kosten: € 18,- voor drie avonden.
Aanmelden: noodzakelijk. Als de leesgroep vol is, word je op de wachtlijst geplaatst.

Helpen, doet haar zijn liefde voelen

Geplaatst op door

Wat kan zij er van genieten als hij ziet wat ze aanheeft, of als hij opmerkt wat ze precies aan het doen is en haar helpt. Hij kwam thuis en was moe. Het liefst had hij de zaterdagpuzzel gepakt om even ‘los’ te komen van alle drukte. “Vergeet jezelf”, schoot het door zijn hoofd en hij ging opzoek naar haar. Zag dat ze gehaast in de keuken bezig was, zich bijna brandde aan een pan en hopeloos keek. Het liefst had hij haar beetgepakt en overladen met zoenen, maar zei toen snel: “kom laat mij dat maar afgieten en ga alvast rustig aan tafel zitten”. Hij had haar hart gewonnen!

Nieuwe fase in je relatie (2)

Geplaatst op door

En dan gaat opeens de wekker. 7:00 Uur, tijd om snel op te staan want het is Oma-Dag. Geen koffie en ontbijtkoek op bed vanochtend, wat een verandering. Bij de jaarwisseling een nieuwe ‘mindmap’ gemaakt, maar nog niet beseft wat dit gaat inhouden: vroeg op en de file inrijden!

Maar wat doe je zoal de hele dag in een ander zijn huis? Op de avond voordat we vertrekken maken we onze tassen klaar. Sorteren en clusteren onze werkzaamheden, want ook al heb je de leeftijd van 65 bereikt, gewoon doorwerken en zinvolle activiteiten ontplooien is het meest gezonde wat je kunt doen.

Daar zijn we dan lieve kleinzoon. De jonge vader wijst ons zijn zoon en toont de aantekeningen. De jonge moeder heeft een survivaldoos gemaakt met alles erop en eraan. Geweldig dit moet gaan lukken! “Maar waar is de magnetron dan? De fles moet warm!” Als oma wil ik snel de 5 minutenklusjes regelen en laat ik opa de luier verschonen. Ik roep hem terug en natuurlijk begrijpt hij direct dat de oven een combi is.

“Voeden, met de speen op de juiste stand, én een spuugdoek, én volgens tijdschema.” Dit inplannen is snel geleerd, maar toch….  Niet vreemd dat al die jonge ouders zonder ervaring wat verstoord en geïrriteerd raken door zoveel nieuwe handelingen om over de nieuwe verantwoordelijkheid nog maar te zwijgen. Maar dit voelen grootouders ook.

In een lief klein boekje schrijf ik mijn ervaringen. Zo kan ik ze bijhouden, maar de details loslaten om vooral te genieten van deze nieuwe uitdaging. Voor ik het weet doe ik aan mindmapping! “Mijn kleinzoon houdt me jong”, dacht ik en reed jou en mij voldaan naar huis. De schattige babygeluidjes klonken nog na in onze oren.

Stilstaan, kunst voor volwassenen

Geplaatst op door

Stilstaan
is een kunst

Wie kan stilstaan, ervaart een diepere blijdschap.
Je kunt het gevoel hebben dat alles steeds sneller gaat. Het nieuwe jaar is pas net begonnen, maar lijkt alweer zo oud. De media houdt ons steeds nieuwe en veranderende trends voor. Nieuws en ontwikkelingen over leefstijl, mode en voeding, nieuwe technologieën en voortdurend andere strategieën vinden we dagelijks in onze inbox, waardoor stilstaan en standvastigheid moeilijk zijn. Dit kan ons doen vervreemden van onszelf, elkaar en onze wortels. In rust kijken naar
hoe je samen als echtpaar leeft, tegen je beperkingen aankijkt en daar blij mee kunt zijn. Gelovig stilstaan bij het feit dat het aardse leven niet oneindig is en dat je dankbaarheid kunt ontwikkelen voor het leven wat je nu samen hebt. Naar wat en wie luisteren we eigenlijk en hoe standvastig zijn we? Dit alles heeft ook met luisteren te maken en komt langs op de komende relatiestudiemiddag.
Meer op 11/02/2017.

Je brein fit houden

Geplaatst op door

Liefhebbend luisteren naar je partner. Wat doet dat met je brein? Als je iets nieuws leert, maken je neuronen (hersencellen) nieuwe verbindingen met andere neuronen. Er komt de stof dopamine vrij onder prettige omstandigheden. Als je iets leert verandert en dus letterlijk iets in je hersenen. Hoe meer je leert hoe sterker de verbindingen worden, net als bij sport. Je hersenen zijn dus maakbaar, zou je denken. Maar zo simpel is het ook niet. Door nieuwe kennis toe te passen in nieuwe strategieën en technieken beklijft het nieuwe pas echt.
Zou dit betekenen dat we dus moeten blijven luisteren en vooral met liefde? Meer op 11/02/2017 op de relatie-studiemiddag.

Liefde rond de jaarwisseling

Geplaatst op door

‘Wat neem ik mee en laat ik achter?’, dacht ik toen de oliebollenmix weer volop in de schappen stond. Niet zomaar, maar specifiek met het oog op mijn man en onze verbondenheid in dit afgelopen jaar. Waren er veel overtrokken reacties? Hoe onvolwassen was ons gedrag nog naar elkaar toe? Blijf ik nog stil in mezelf mokken, of zoek ik hem juist op door mijn irritatiegevoelens op tafel neer te leggen? En hoe doet hij tegen mij? Liefde is als een wit licht wat verrijkt, vooral als je dingen van twee kanten wilt blijven bekijken, had ik laatst opnieuw begrepen.

De relatiebalans opmaken vóórdat de oliebollen koud zijn, de spuitwijn sprankelt, en het vuurwerk de lucht in spettert levert net even meer realistische gedachten op dan op dat magische en romantische moment van de laatste klokslagen van het oude jaar. ‘Het is me gelukt om zo nu en dan, en meer dan vorig jaar, oprecht naar je te luisteren’, dacht ik toen. Jouw verhalen klinken me zo bekend en zijn zo voorspelbaar, dat ik de belangstelling soms niet op kan brengen om echt te blijven luisteren. “Je bent soms zo voorspelbaar”, hoorde ik je gisterenavond in bed zeggen. Hoe zit dat? Heb jij daar ook last van bij mij? Niet waar, tenminste tegenwoordig toch niet meer, want ik dacht dat ik daarin bewust investeerde de laatste tijd.  “Je ruimt nooit je rommel op als je iets hebt gedaan”, dacht en denk ik nog vaak. “Ja, als ik met de racefiets weg ben geweest, dan maak ik daarna meteen mijn ketting schoon, ruim mijn kleding op en gooi de lege broodzakjes en snikkerpapiertjes direct in de prullenbak. Dan kan ik de volgende keer zo wegrijden, geen rommel, en kan alles terugvinden. Moet jij ook doen, is best handig!” Ik geloofde mijn oren niet. Hoe zit het eigenlijk met onze waarneming?
Hij vindt dat dit liefde is, en ik vind dat liefde, en beiden denken we dat ieder voor zich goed bezig is in onze liefde naar elkaar toe. Tijd voor bezinning en een goed gesprek, maar pas na het nieuwjaarsconcert!

Liefde tijdens de kerstdagen

Geplaatst op door

Gisteren de kortste dag van het jaar, donker, nat en koud in Nederland nu. Tijd voor licht, tijd voor Kerstmis. Mensen bereiden zich voor op de naderende kerst, het feest van het licht. Veel kaarsjes, een boom vol lichtjes in de huiskamers en op de pleinen. Lichtjes buiten in de bloembakken, in de blauwe spar in de tuin, aan de luifels van de kerstkramen op de kerstmarkt. Lichtjes die door hun zachte schijnsel ons de harde werkelijkheid even doen willen vergeten.

Kerstmis kan ook met het grootste gemak romantische gevoelens en ideeën bij ons oproepen, die ons het volgende doen denken: “Alles zal vanzelf goed komen”; “Onze geliefde maakt ‘alles’ goed”; “Je ouders kunnen ‘alles’.”

De leerschool van het leven staat níet even stil tijdens de kerstdagen zoals ik vroeger dacht als kind. Met heimwee kan ik soms daarnaar terug verlangen. Ja, misschien was er toen nog plaats voor een staakt-het-vuren tijdens de kerstnacht. De werkelijkheid van vandaag is hard en koud. Angst ligt in de straten op de loer en doet je beseffen dat vrede veel, heel veel, ja ‘alles’ vraagt. Te kort aan slaap, werkstress en al die extra activiteiten, hoe leuk ook, tonen je dat je partner ook niet ‘alles’ kan. Zelfs je ouders zijn onzeker en weten niet direct hoe ‘alles’ te organiseren.

Lichtjes met kerst zijn een teken van het verlangen in ons dat we behoefte hebben aan licht. Licht kan ons verlichten en ons milder maken, laat ons begrijpen dat ik zélf  verantwoordelijk ben voor wat ik doe. Licht kan me laten inzien dat er verzachtende omstandigheden voor mijn partner zijn en dat de waarheid toch net even iets anders is dan ik zo op het eerste gezicht denk. Door met liefde te kijken naar hoe de kersttafel is gedekt, met liefde te luisteren naar bekende verhalen, met liefde een vermoeid kind te benaderen, komt er meer licht. Ook tijdens de kerstdagen als je met elkaar twee dagen thuis bent! En je kunt altijd opnieuw beginnen met dit te proberen. Een liefdevolle kerst toegewenst!

‘Vluchtheuvel: een behoefte van hem en haar’

Geplaatst op door

Volgens Alfons Vansteenwegen hebben huwelijkspartners behoefte aan een vluchtheuvel zo schrijft hij in zijn boek Liefde is een werkwoord. “Als een vrouw een boek zit te lezen, als een man ongestoord tv-kijkt en het is voor de partner duidelijk dat hij of zij niet gestoord wil worden, dan kan het een vluchtheuvel zijn.” 
“Wat is een vluchtheuvel? Een vluchtheuvel is een plaats of een situatie waarin je met de eigen gedachten bezig kunt zijn, niet gestoord door de partner of gezinsleden.”

Zij merkte zijn onrust en werd er zelf ook onrustig van. Misschien moet je even gaan fietsen naar de rivier, merkte ze terloops op. “Nee, ik fiets even naar de stad”, was zijn antwoord en hij ging weg, alleen. Zij had ook wel mee gewild, maar zijn houding maakte haar duidelijk dat hij alleen wilde gaan. Vroeger was ze geneigd te denken, dat hij dan even genoeg van haar had. Nu herkent ze zijn behoefte beter, maar ook die van haarzelf. Zij gebruikte deze ‘extra’ tijd om haar vriendin te bellen en eens ongestoord bij te praten. 
Opgefrist en energiek kwam hij na twee uurtjes terug. Zowel hij als zij was blij de ander weer te zien en door even tijd voor zichzelf te hebben, waren hun gedachten ook weer op orde!

Nieuwe fase in je relatie (1)

Geplaatst op door

Een baby
En opeens is de kleine er dan. Een totale verandering. Niets is meer hetzelfde.
Je slaapkamer niet, want daar staat nu ook een babybedje en ruikt het naar luiers.
Je eigen lichaam niet, want ook al is je buik weg, je kunt nauwelijks meer zitten.
Je bent opeens vader en stuntelt onhandig met piepkleine truitjes.
Alles draait om dat kleine nieuwe kindje en iedereen komt kijken en zegt er iets van.
‘Nooit meer rust’, schiet het dan door je hoofd. En toch na zes weken lijkt de normaliteit weer wat terug. Natuurlijk heb je minder tijd om rustig op de bank een film te kijken, wordt samen eten verstoord door een jammerlijk gehuil, is intimiteit weer wat onwennig, en is je hoofd meer bezet door verzorgingstaken dan met aandacht voor je geliefde.

Voorlichting
Gemeenten bieden steeds meer jonge ouders voorlichting aan, zo schreef nrs.next van 14/11. Jonge ouders schrikken misschien van al dat nieuwe en vragen zich af of ze dit wel kunnen. Een scheiding ligt op de loer.

Groeikans
Maar deze onwennige fase leert hen ook heel veel. Tenminste als ze daarvoor openstaan. Maar dat lijkt me geen echt punt. Dit kleine mensje doet je verstarde hart opengaan. Je rent je bed uit voor de schone luier, ook al was je doodmoe. Weer een flesje, of de borst. In de box of toch wiegen op de arm, Kortom je kunt veel meer dan je dacht. Dit kwetsbare kleintje laat je voelen dat jouw voorzichtige handen bij het verschonen, verschil maken. Dat jouw rustige en troostende stem wonderen kan doen. Soms is de geur van de moeder vlakbij al voldoende. Ouders leren begrijpen waar hun baby nú weer behoefte aan heeft. Dit verandert hen, maakt hen milder.

Sterker
Dit lijkt me toch een geweldige kans om je relatie te versterken? Laat maar komen die nieuwe fase in je relatie, wens ik elk jong stel toe en wees vooral niet bang. Het wordt wel anders, dat wel. Ook voor de kersverse opa en oma. Later daarover meer.

‘Vrouwen willen vaak horen dat hij haar mooi vindt’

Geplaatst op door

Zij wilde ook op de fiets. Hij gaat altijd op de fiets, daarom blijft hij zo fit en slank, en is zijn huid zo mooi. Zij moet altijd van alles meenemen, vindt ze, of moet na het werk nog snel even naar de winkel en op de fiets kun je niets meenemen! Fietsen houdt je fit en in balans, had ze gedacht. Ze weet dat mannen het fijn vinden als hun vrouw er goed uitziet en HIJ wil haar er graag bij helpen. Zij wil tenslotte heel vaak horen dat hij haar mooi vindt en daarom kijkt ze altijd in winkelruiten ter controle als ze er langs loopt. ‘Dagelijks bewegen als gewoonte, en ook nog goed voor het milieu’, schoot het door haar hoofd. Het leek haar dé oplossing. Ze moeten de eerste kilometers dezelfde kant op, maar zij wilde eerst nog een cadeautje inpakken. Ze namen afscheid, zodat hij tenminste op tijd zou kunnen komen. Gehaast zocht ze een jas, want het was best koud vanochtend. Nee, toch maar die andere gepakt, want ze ziet er niet uit zo! Snel, snel, snel, en toch weer stressen want ze vroeg niet om zijn hulp. Toen stond haar fiets al buiten en mét opgepompte banden. “Gaat veel vlugger en met minder moeite zo”, lachte hij lief. Ze voelde hierin zijn antwoord op haar liefde. Samen fietsten ze weg, nog nagenietend van hun heerlijke ontbijt op bed samen…