In de auto ging opeens een lampje branden. Zij schrikt. Dat is laatst ook eens gebeurd en toen moest ze direct naar de garage! Ze pakt haar mobiel, wil de garage gaan bellen, maar belt toch eerst haar man maar. Ze vertelt hem wat ze ziet, en na een paar tellen zegt hij laconiek dat het niets bijzonders is. Ze twijfelt en werpt op dat het toén ook iets moeilijks was. Hij legt haar wat gehaast het verschil uit met toen. Ze weet dat hij weinig tijd heeft nu, maar ook dat hij heel precies is. Dat laatste waardeert ze heel erg in hem en doet haar besluiten om hem serieus te nemen. Ook al antwoordt hij haar haastig, en is hij kort van stof, vertrouwt ze hem en hangt op. Ze herinnert zich hun gesprek van vorige maand waarin naar voren kwam dat hij (mannen dus) pas echt gelukkig wordt wanneer zij hem vertrouwt, en dat geldt ook in de kleine dingen. Zou dit ook voor andere mannen gelden? Ze praat erover met vriendinnen en het klopt redelijk tot goed!