‘Mannen willen respect voelen’

Ze hebben het bloemperk in hun voortuin vergroot. En nu dan de bloemen, maar welke kleuren, dacht zij. Hij was helemaal verliefd op de roze-rode valeriaan die er al stond en wil er het liefst nog meer van. Er bloeien ook al fel rode bloemen voor de ramen en een perk met paarse lavendel zou goed erbij passen, dacht zij. Hij stelde voor om de kleuren af te wisselen, een perkje lavendel, valeriaan, dan weer lavendel, en weer valeriaan. “Nee, dat kan niet, Lees verder

Helpen, doet haar zijn liefde voelen

Wat kan zij er van genieten als hij ziet wat ze aanheeft, of als hij opmerkt wat ze precies aan het doen is en haar helpt. Hij kwam thuis en was moe. Het liefst had hij de zaterdagpuzzel gepakt om even ‘los’ te komen van alle drukte. “Vergeet jezelf”, schoot het door zijn hoofd en hij ging opzoek naar haar. Zag dat ze gehaast in de keuken bezig was, zich bijna brandde aan een pan en hopeloos keek. Het liefst had hij haar beetgepakt en overladen met zoenen, maar zei toen snel: “kom laat mij dat maar afgieten en ga alvast rustig aan tafel zitten”. Hij had haar hart gewonnen!

‘Vrouwen willen vaak horen dat hij haar mooi vindt’

Zij wilde ook op de fiets. Hij gaat altijd op de fiets, daarom blijft hij zo fit en slank, en is zijn huid zo mooi. Zij moet altijd van alles meenemen, vindt ze, of moet na het werk nog snel even naar de winkel en op de fiets kun je niets meenemen! Fietsen houdt je fit en in balans, had ze gedacht. Ze weet dat mannen het fijn vinden als hun vrouw er goed uitziet en HIJ wil haar er graag bij helpen. Zij wil tenslotte heel vaak horen dat hij haar mooi vindt en daarom kijkt ze altijd in winkelruiten ter controle als ze er langs loopt. ‘Dagelijks bewegen als gewoonte, en ook nog goed voor het milieu’, schoot het door haar hoofd. Het leek haar dé oplossing. Ze moeten de eerste kilometers dezelfde kant op, maar zij wilde eerst nog een cadeautje inpakken. Ze namen afscheid, zodat hij tenminste op tijd zou kunnen komen. Gehaast zocht ze een jas, want het was best koud vanochtend. Nee, toch maar die andere gepakt, want ze ziet er niet uit zo! Snel, snel, snel, en toch weer stressen want ze vroeg niet om zijn hulp. Toen stond haar fiets al buiten en mét opgepompte banden. “Gaat veel vlugger en met minder moeite zo”, lachte hij lief. Ze voelde hierin zijn antwoord op haar liefde. Samen fietsten ze weg, nog nagenietend van hun heerlijke ontbijt op bed samen…

‘Mannen willen graag dat je hen vertrouwt’

In de auto ging opeens een lampje branden. Zij schrikt. Dat is laatst ook eens gebeurd en toen moest ze direct naar de garage! Ze pakt haar mobiel, wil de garage gaan bellen, maar belt toch eerst haar man maar. Ze vertelt hem wat ze ziet, en na een paar tellen zegt hij laconiek dat het niets bijzonders is. Ze twijfelt en werpt op dat het toén ook iets moeilijks was. Hij legt haar wat gehaast het verschil uit met toen. Ze weet dat hij weinig tijd heeft nu, maar ook dat hij heel precies is. Dat laatste waardeert ze heel erg in hem en doet haar besluiten om hem serieus te nemen. Ook al antwoordt hij haar haastig, en is hij kort van stof, vertrouwt ze hem en hangt op. Ze herinnert zich hun gesprek van vorige maand waarin naar voren kwam dat hij (mannen dus) pas echt gelukkig wordt wanneer zij hem vertrouwt, en dat geldt ook in de kleine dingen. Zou dit ook voor andere mannen gelden? Ze praat erover met vriendinnen en het klopt redelijk tot goed!

‘Vrouwen kunnen het niet vaak genoeg horen’

Op een ochtend ging hij weg en zei tegen twaalf uur weer thuis te zijn voor de lunch. Om half één was hij en nog niet en om kwart voor één ook niet. De avond ervoor was hij boven gaan zitten in zijn werkkamer en kwam maar niet naar beneden. Zij was moe door haar werk, het boodschappen doen, koken en had daarna geen zin in hem gehad toen ze eindelijk naar bed gingen. Ze had met hem willen praten, over hun relatie maar daar had hij geen zin in. Het spookt almaar door haar hoofd of hij nog wel van haar houdt en omdat hij nu nog steeds niet thuis is, wordt ze emotioneel en de alarmbellen rinkelen. Eindelijk hoort ze de sleutel in het slot en als hij zegt nog even een gezellig gesprekje onderweg te hebben ., springt ze uit haar vel. ‘Houd je nog wel van mij?’, vraagt ze boos. Hij begrijpt er niets van. Hoe komt ze erbij, natuurlijk houdt hij van haar. Hij mag toch best even praten met anderen. ‘s Avonds trekt hij een wijnfles open en komt het gesprek opgang en begrijpt hij langzaam dat ze bang was over hen twéé.

Diep in de meeste vrouwen schuilt een altijd sluimerende onzekerheid of hun man wel van hen houdt. Ze kunnen het niet vaak genoeg horen!

‘Zij wil emotionele betrokkenheid voelen’

In de eerste jaren van hun huwelijk hadden hij en zij gemerkt dat samen leven veel meer is dan samen in een huis wonen. Het ‘huis’ moet gebouwd worden in liefde, en dat leer je ook door de verschillen in elkaar te ontdekken, zeker in geval van emoties. Er gebeurt van alles in de ander, maar zij zag alleen dat hij zich terugtrok bij hun problemen en geen enkele emotionele reactie vertoonde. Mannen zijn zo, dacht ze dan weer denkend aan haar broers. In stilte was hij dan bezig om oplossingen te zoeken en kwam daar later dan op terug. Voor haar was zijn verstandelijke reactie op haar probleem een afwijzing op haar zelf. ‘Ik lijk er niet toe te doen voor jou’, kwam er dan eindelijk uit. Gevoelens had hij toch ook, want hij was heel gevoelig naar de kinderen toe en dat had haar lichtelijk verbaasd. Ze begon langzaamaan te leren en vertelde hem hoe hard zij het juist op zulke kritieke momenten nodig had dat hij zijn arm om haar heen deed! Zij voelde zich dan weer veilig en dan kwam de rest ook wel.