Volgens Alfons Vansteenwegen hebben huwelijkspartners behoefte aan een vluchtheuvel zo schrijft hij in zijn boek Liefde is een werkwoord. “Als een vrouw een boek zit te lezen, als een man ongestoord tv-kijkt en het is voor de partner duidelijk dat hij of zij niet gestoord wil worden, dan kan het een vluchtheuvel zijn.” “Wat is een vluchtheuvel? Een vluchtheuvel is een plaats of een situatie waarin je met de eigen gedachten bezig kunt zijn, niet gestoord door de partner of gezinsleden.”
Zij merkte zijn onrust en werd er zelf ook onrustig van. Misschien moet je even gaan fietsen naar de rivier, merkte ze terloops op. “Nee, ik fiets even naar de stad”, was zijn antwoord en hij ging weg, alleen. Zij had ook wel mee gewild, maar zijn houding maakte haar duidelijk dat hij alleen wilde gaan. Vroeger was ze geneigd te denken, dat hij dan even genoeg van haar had. Nu herkent ze zijn behoefte beter, maar ook die van haarzelf. Zij gebruikte deze ‘extra’ tijd om haar vriendin te bellen en eens ongestoord bij te praten. Opgefrist en energiek kwam hij na twee uurtjes terug. Zowel hij als zij was blij de ander weer te zien en door even tijd voor zichzelf te hebben, waren hun gedachten ook weer op orde!